Śpiew a psychologia - czyli o muzykoterapii i nie tylko

Czyli słów kilka o sprawach nieoczywistych

Wstyd, strach, niepewność. To wszystko powstrzymuje wielu z nas przed śpiewaniem. Co gorsze, z tych samych powodów nie chcemy uczestniczyć w lekcjach wokalnych! To dosyć zaskakująca obserwacja, zważywszy na popularność wszelkich kursów językowych czy też, nazwijmy to, zajęć wyrównawczych. Okazuje się bowiem, że śpiew to coś więcej niż zwykła nauka, chłonięcie wiedzy. Nasz głos jest bezpośrednio połączony z naszą osobowością, jest wyrazem tego co dzieje się wewnątrz człowieka.

Lekcji śpiewu nie sposób więc przeprowadzić bez wykorzystania elementów psychologii. Ucząc sztuki wokalu dotykamy aspektów wrażliwości człowieka, jego wnętrza, a wraz z rozwojem umiejętności wokalnych, dojrzewa również i osobowość ucznia. To bardzo delikatny proces, wymagający ogromu pracy oraz cierpliwości.

O niesamowitym związku głosu z osobowością człowieka oraz jego nastrojem może świadczyć istnienie tzw. meloterapii. Jest to rodzaj muzykoterapii, polegający na wykorzystaniu wyłącznie ludzkiego głosu. W ramach tej terapii zachęca się do aktywnego muzykowania, czyli wydobywania przeróżnych melodii, czy też naśladowanie dźwięków za pomocą aparatu mowy.

Zachęcam więc do śpiewu i aktywnego ćwiczenia głosu. Pomoże to czynić Tobie ustawiczne postępy wokalne, a z drugiej strony wprowadzi Ciebie w bardzo pozytywny nastrój.


Zapraszam do zapoznania się z pozostałymi artykułami: